Het begin van de 2e week
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan & Jeanette
23 Februari 2016 | Madagascar, Toamasina
Lieve familie en vrienden,
de 2e week is al weer begonnen en ik heb het gevoel dat we al veel langer aan boord zitten. We zijn goed ingeburgerd in de scheeps community. Het is toch wel heel anders om na je werk iedereen weer tegen te komen en ook 's-avonds veel bijeenkomsten te kunnen volgen.
Ik wil jullie allereerst bedanken voor de lieve woorden die jullie ons appen, mailen en als reactie op deze blog toesturen. Het is hartverwarmend om te zien dat jullie zo meeleven en dat jullie iedere keer weer uitkijken naar een nieuwe blog. Bedankt en ga zo door. We lezen alle reacties en zijn trots dat we zulke lieve vrienden en familie hebben.
Ook een woord van dank aan onze donateurs. Jullie giften zijn vaak onverwacht en in onze ogen veel te veel, maar uiteraard zijn wij er heel blij mee en gaan we het voor goede doelen gebruiken.
Jeanette wist in haar vorige blog niet echt op te schrijven wat ik nou precies deed. Was natuurlijk een grapje, dat begrijpen jullie wel :-)
Ik ben begonnen in de deck-ploeg, leuk team en na 1 dag had men al door dat mijn achtergrond in de Engineering lag. Ik ben toen in de eerste week diverse systemen in kaart gaan brengen om overeenstemming te krijgen tussen de werkelijkheid en de "boeken". Vandaag ben ik begonnen in het HVAC team. Administratie mee op orde brengen en het HVAC (Heating, Ventilation & Air Conditioning) team ondersteunen. Je begrijpt dat koeling aan boord wel belangrijk is in dit warme gebied. Voor de techneuten, 33 graden zee-waterinlaat temperatuur. De eerste condensors zijn al weer gereinigd :-)
Het Engineering team is ook een heel leuk team. Allemaal mensen van verschillende nationaliteiten: Denemarken, Noorwegen, Sri-Lanka, Portugal, USA, Nederland, etc en van Madagaskar. Deze "day"-workers zijn allemaal goede mensen die hard voor hun brood werken en vaak een zeer heftig verhaal hebben. Dat schrijf ik voor de privacy maar niet op, en houden jullie tegoed als ik je persoonlijk weer hoop te spreken, later dit jaar.
Op mij maakt de armoede en de achtergrond van de patienten zeer veel indruk. De mensen hebben het echt arm, maar lijken zich ogenschijnlijk hierin te schikken. Ze zijn ontzettend dankbaar, voor alles wat je voor ze doet.
Ik heb er een dochter bij. Ik ben vriend geworden van een patient. Om privacy redenen zal ik niet te veel over haar vertellen, maar ze is 11 jaar. Ze heeft sinds haar geboorte een heftige aangezichts blastoom. Ze is heel lief en ik ga 's-avond bij haar kijken. Als je hoort waar ze vandaan komt en wat haar gezinssituatie is dan doet dat je wel wat. Ze is erg verelegen en het is onvoorstelbaar wat een handje vasthouden al voor impact heeft. Stil zijn, zoals Job zijn vrienden deden, is zo gek nog niet.
Afgelopen zondag zijn we naar het Hope Centre geweest voor de ochtend dienst. Midden tussen de patienten die nog geopereerd moeten worden en diegenen die al geopereerd zijn. Ik zie veel mensen met aangezichtstumoren en veel brandwonden. Je voelt de dankbaarheid van alle mensen. Een heel klein meisje kwam tijdens de dienst naar me toe en ging bij me op schoot zitten. Ze pakte mijn pasje en ging over mijn foto aaien en ging er toen in praten als een telefoon. Ze had brandwonden aan haar handen. Het is onvoorstelbaar hoe dapper al deze patienten zijn. Sommigen moeten veel pijn lijden om uiteindelijk "klaar" te zijn met hun operatie. Maar ik weet zeker dat Jeanette hier meer over kan vertellen.
Naast al de verhalen, die lang nog niet compleet zijn, spreken we ook met veel bemanningsleden. Het is eigenlijk wel een wonder dat een schip met zoveel culturen en mensen met zoveel achtergronden er zo netjes en goed verzorgd "bijligt". De "echte" marinemensen weten natuurlijk dat een schip gebouwd is om te varen. Des te mooier is het om te zien dat iedereen hier met zijn hart aan het werk is. Volkomen dedication, zoals wij dat aan boord zeggen. Mooi om te zien en goed om mee te nemen maar huis.
Ik ga voor vandaag afsluiten. Ik ben net nog op "de ward" dat is op de ziekenzaal, geweest. Ik ga een vertaler, en misschien wel meerdere, nederlandse woorden leren. En ik ga Malagassisch leren. Jeanette zit nu in een bijeenkomst om medisch Malagassisch te leren. Knap hoor, want het Engels is vaak al moeilijk.
Oh ja, nog afsluiten met een goede boodschap. Een nederlandse collega, ook een Jan, heeft vandaag samen met mij een lamp (die al maanden stuk was ;-) gemaakt voor de outpatient clinic. Jeanette ook weer blij.
Lieve familie en vrienden, het ga jullie goed en tot de volgende blog. Hartelijke groet, Jan
de 2e week is al weer begonnen en ik heb het gevoel dat we al veel langer aan boord zitten. We zijn goed ingeburgerd in de scheeps community. Het is toch wel heel anders om na je werk iedereen weer tegen te komen en ook 's-avonds veel bijeenkomsten te kunnen volgen.
Ik wil jullie allereerst bedanken voor de lieve woorden die jullie ons appen, mailen en als reactie op deze blog toesturen. Het is hartverwarmend om te zien dat jullie zo meeleven en dat jullie iedere keer weer uitkijken naar een nieuwe blog. Bedankt en ga zo door. We lezen alle reacties en zijn trots dat we zulke lieve vrienden en familie hebben.
Ook een woord van dank aan onze donateurs. Jullie giften zijn vaak onverwacht en in onze ogen veel te veel, maar uiteraard zijn wij er heel blij mee en gaan we het voor goede doelen gebruiken.
Jeanette wist in haar vorige blog niet echt op te schrijven wat ik nou precies deed. Was natuurlijk een grapje, dat begrijpen jullie wel :-)
Ik ben begonnen in de deck-ploeg, leuk team en na 1 dag had men al door dat mijn achtergrond in de Engineering lag. Ik ben toen in de eerste week diverse systemen in kaart gaan brengen om overeenstemming te krijgen tussen de werkelijkheid en de "boeken". Vandaag ben ik begonnen in het HVAC team. Administratie mee op orde brengen en het HVAC (Heating, Ventilation & Air Conditioning) team ondersteunen. Je begrijpt dat koeling aan boord wel belangrijk is in dit warme gebied. Voor de techneuten, 33 graden zee-waterinlaat temperatuur. De eerste condensors zijn al weer gereinigd :-)
Het Engineering team is ook een heel leuk team. Allemaal mensen van verschillende nationaliteiten: Denemarken, Noorwegen, Sri-Lanka, Portugal, USA, Nederland, etc en van Madagaskar. Deze "day"-workers zijn allemaal goede mensen die hard voor hun brood werken en vaak een zeer heftig verhaal hebben. Dat schrijf ik voor de privacy maar niet op, en houden jullie tegoed als ik je persoonlijk weer hoop te spreken, later dit jaar.
Op mij maakt de armoede en de achtergrond van de patienten zeer veel indruk. De mensen hebben het echt arm, maar lijken zich ogenschijnlijk hierin te schikken. Ze zijn ontzettend dankbaar, voor alles wat je voor ze doet.
Ik heb er een dochter bij. Ik ben vriend geworden van een patient. Om privacy redenen zal ik niet te veel over haar vertellen, maar ze is 11 jaar. Ze heeft sinds haar geboorte een heftige aangezichts blastoom. Ze is heel lief en ik ga 's-avond bij haar kijken. Als je hoort waar ze vandaan komt en wat haar gezinssituatie is dan doet dat je wel wat. Ze is erg verelegen en het is onvoorstelbaar wat een handje vasthouden al voor impact heeft. Stil zijn, zoals Job zijn vrienden deden, is zo gek nog niet.
Afgelopen zondag zijn we naar het Hope Centre geweest voor de ochtend dienst. Midden tussen de patienten die nog geopereerd moeten worden en diegenen die al geopereerd zijn. Ik zie veel mensen met aangezichtstumoren en veel brandwonden. Je voelt de dankbaarheid van alle mensen. Een heel klein meisje kwam tijdens de dienst naar me toe en ging bij me op schoot zitten. Ze pakte mijn pasje en ging over mijn foto aaien en ging er toen in praten als een telefoon. Ze had brandwonden aan haar handen. Het is onvoorstelbaar hoe dapper al deze patienten zijn. Sommigen moeten veel pijn lijden om uiteindelijk "klaar" te zijn met hun operatie. Maar ik weet zeker dat Jeanette hier meer over kan vertellen.
Naast al de verhalen, die lang nog niet compleet zijn, spreken we ook met veel bemanningsleden. Het is eigenlijk wel een wonder dat een schip met zoveel culturen en mensen met zoveel achtergronden er zo netjes en goed verzorgd "bijligt". De "echte" marinemensen weten natuurlijk dat een schip gebouwd is om te varen. Des te mooier is het om te zien dat iedereen hier met zijn hart aan het werk is. Volkomen dedication, zoals wij dat aan boord zeggen. Mooi om te zien en goed om mee te nemen maar huis.
Ik ga voor vandaag afsluiten. Ik ben net nog op "de ward" dat is op de ziekenzaal, geweest. Ik ga een vertaler, en misschien wel meerdere, nederlandse woorden leren. En ik ga Malagassisch leren. Jeanette zit nu in een bijeenkomst om medisch Malagassisch te leren. Knap hoor, want het Engels is vaak al moeilijk.
Oh ja, nog afsluiten met een goede boodschap. Een nederlandse collega, ook een Jan, heeft vandaag samen met mij een lamp (die al maanden stuk was ;-) gemaakt voor de outpatient clinic. Jeanette ook weer blij.
Lieve familie en vrienden, het ga jullie goed en tot de volgende blog. Hartelijke groet, Jan
-
23 Februari 2016 - 18:53
Jelmer Koopman:
Mooie blog vriend!
Weet dat ik bijzonder trots ben op jullie!
-Jelmer -
23 Februari 2016 - 19:14
Annemiek:
Leuk pappie om ook wat vanuit jouw hand te lezen. Knap dat je alle kwaliteiten en werkervaring die je al hebt opgedaan in je leven, inzet op zo'n heel andere werkplek dan je gewend bent. De mensen daar zullen je heel dankbaar zijn. Wat mooi dat je een soort buddy rol hebt aangenomen voor dat meisje. Wees maar lief voor haar, net zoals je ook altijd voor je eigen dochters en zoon bent. Loveeeyou -
23 Februari 2016 - 19:46
Nicolette :
We leven met jullie mee !!
Groetjes,
Nicolette -
23 Februari 2016 - 20:31
Jacqueline Vd S:
Hoi
wat een verhalen zeg om te lezen. Heftig wat jullie allemaal meemaken....
Om te lezen al dus laat staan voor jullie die het allemaal echt meemaken. Jullie zullen wel heel anders thuis komen....veel meer relativeren. Je minder druk maken om kleine dingen als je dit allemaal hebt meegemaakt. Fijn dat jullie zoveel voor de mensen daar kunnen betekenen. Daar doe je het tenslotte allemaal voor. Echt knap van jullie. Doe het jullie niet na...
liefs van ons xx -
23 Februari 2016 - 20:32
Diana:
Hallo. Bijzonder om te lezen. Een vraag...Hoe komen mensen aan hun brandwonden? Xx -
23 Februari 2016 - 22:02
Riet:
Wat leuk om jullie zo te kunnen volgenen wat doen jullie goed werk! Petje af. Veel plezier maar vooral succes ! Xx -
24 Februari 2016 - 07:35
Aad & Jacomine Van Iwaarden:
Lieve vrienden, wat fijn om te lezen dat jullie zoveel kunnen betekenen daar. Wat begint het te kriebelen om jullie te komen helpen. Toen ik 5 jaar geleden aan boord kwam heeft het me al gegrepen en nooit meer los gelaten. Jan ik zou je graag komen helpen met hydrauliek en pneumatiek aan boord. En Jacomine zou Jeanet prima kunnen helpen met wondverzorging etc. Wij zijn enorm trots op jullie en weten zeker dat deze ervaring een hele bijzondere is die levenslang mee gaat. We zijn ook wel benieuwd naar de verhalen achter het verhaal en hopen als jullie terug zijn daar meer over te horen als we elkaar een keer mogen ontmoeten.
Misschien gaat het dan nog meer kriebelen.
Sterkte en Gods zegen en hartelijke groetjes toegewenst.
Aad & Jacomine -
24 Februari 2016 - 07:37
Wim En Lizette Van Vianen:
We ziijn diep onder de indruk van alles wat jullie daar beleven. Heel goed om dat allemaal te lezen. Ben je je des te meer bewust van het feit hoe goed we het hier in Nederland eigenlijk hebben. Leuk dat jullie in korte tijd een band met de mensen opbouwen. Ga vooral zo door! Veel liefs, Wim en Lizette -
24 Februari 2016 - 22:05
Eugène En Ingrid:
Fijn om zo uitgebreid op de hoogte te worden gehouden van alles wat jullie meemaken. Indrukken die jullie nooit meer vergeten en waar wij op deze manier toch een beetje deelgenoot van zijn.
Groeten van Eugène en Ingrid
-
25 Februari 2016 - 19:34
Jannybil:
Ha lieve Jan en Jeannette,
Net jullie verslag gelezen(van Jan). Dus weet hoe het gaat. Fijn dat het goed gaat.
Hier is het winters en soms gladachtig.Kunnen jullie je haast niet voorstellen nu.
Het goede toegewenst met al jullie bezigheden en Gods zegen.
Lieve groet,Janny -
26 Februari 2016 - 04:50
Hilde:
wow! wat een geweldig mooi werk mogen jullie doen!
wat een ervaring en wat een spiegeling hoe goed wij het in nederland hebben!
al het goede daar en Gods kracht en zegen gewenst!
groet, Hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
