De kop is er af!
Door: Jan & Jeanette
Blijf op de hoogte en volg Jan & Jeanette
17 Februari 2016 | Madagascar, Toamasina
De kop is er af!
Jawel lieve vrienden en familie, we zijn aan boord.
Vanuit Antananarivo zondag de 14e februari, uit ons guesthouse vertrokken. Heel slecht geslapen. Pa vd Meijden had griep en dan maken we ons toch een beetje zorgen. Na een klein ontbijtje stappen we met 11 personen in de bus naar Tamatave: Schotland, Canada, Duitsland, Engeland, Nederland, Amerika. Alles lijkt vertegenwoordigd.
De reis naar Tamatave gaat gelukkig zeer voorspoedig. Het land is zo mooi. Het lijkt wel een 8 uur durende documentaire/film. Heel veel groen, palmen, bananenbomen, tropische planten, rijstvelden, kleine dorpjes met alleen houten hutjes, met bananen bladeren als dak. Het is echt "impressive". We spreken de hele dag Engels (en Frans ;-) ) en dat gaat best wel snel. Na 1x gestopt te zijn voor een foto-moment en 1x voor de lunch zijn we laat in de middag aangekomen aan boord. Zeer hartelijk welkom geheten bij de receptie. Diegenen die al eerder geweest zijn worden hartelijk door Mercy Ships collega's ontvangen. Na enkele officiële woorden en het invullen van formulieren (dat moeten we nog vaker doen :-) )worden we bij onze hut gebracht: Stupendous! Het engelse woord voor werkelijk fantastisch.
Eigen douche en toilet, groot 2-persoonsbed en 2 aparte kasten, een bureau en veel ruimte. We voelen ons een beetje beschaamd als we horen van de 4 en 6-persoons hutjes van onze "bus-family" vrienden.
Veel meer als wij ooit verwacht hadden. Het voelt een beetje vreemd. Is het nu vakantie of is het werk:) Zondagavond is er na de bijeenkomst een avond voor de Dutchies. Wij drinken koffie met elkaar en wij horen de enthousiaste verhalen van anderen die er al even zijn. Leuk om iedereen te ontmoeten. Er zijn op dit moment veel Nederlanders aan boord. Wel ca. 50.
Maandag staat nog in het teken van oriëntatie en kennismaking. Op maandagmorgen begint iedereen om 7.45 in de international lounge. Daar worden wij bijgepraat over veiligheid en nieuws. Gelukkig is het orkaanlevel weer gedaald tot 1. Vorige week was er een orkaanwaarschuwing van het hoogste level. Er wordt geklapt voor de nieuwelingen en degene die het schip deze week verlaten. We voelen ons erg welkom.
Dinsdag start Jeanette echt met werken in de out-patiënt tent. Er staat beneden op de kade een grote oude loods, daarin zijn wachtruimtes gemaakt en 3 tenten neergezet. 1 voor de opnames, 1 voor de revalidatie en 1 voor de screening en poliklinische zorg. In de laatste werkt Jeanette ik. Alle patiënten die ontslagen worden vanuit de kliniek gaan naar het Hope-Center. Dat is een gebouw in de stad waar ca 240 bedden staan. Daar verblijven alle patiënten die wachten op herstel of volgende hersteloperaties. In de tussentijd komen zij 2 a 3 x per week naar onze tent. Het zijn het meest kinderen met heel veel verschillende wonden. Opvallend hoe opgewekt zij blijven onder deze omstandigheden. Zij moeten vaak lang wachten en de verbandwisselingen doen vaak pijn. Maar de mensen zijn heel vriendelijk en opgewekt. Zij zijn zo blij dat er hulp voor ze is.
Het weer was vandaag weer mooi. Het heeft alle dagen al geregend en niet zomaar een beetje. Het hoost echt heel erg dan. Gelukkig zitten wij droog in de tent. Maar er zijn daardoor veel overstromingen en dat betekent dat sommige patiënten niet naar huis kunnen door de overstromingen.
Jan is ingedeeld bij de deckhands, maar vanwege zijn achtergrond springt hij bij met projecten van de Engineering. Weer leidingschema's maken en door de machinekamer heen. Voelt weer als vroeger.
Vandaag was er een voetbalwedstrijd tussen de deckhands en de engineering in de stad. Jan is geweest, Jeanette was niet op tijd klaar. Jeanette heeft wel lekker even in het zonnetje gezeten na haar werk. Je komt bijna niet buiten en dat mis t ze wel. Zoals jullie lezen komen er veel indrukken op ons af. We kunnen lang niet alles vertellen, er zijn veel indrukken en verhalen die we nog even voor ons zelf houden, maar we hopen jullie een glimp te geven van wat wij meemaken. Denk aan ons, aan de medewerkers van Mercy Ships en vooral aan al diegenen die we hier mogen helpen.
Jawel lieve vrienden en familie, we zijn aan boord.
Vanuit Antananarivo zondag de 14e februari, uit ons guesthouse vertrokken. Heel slecht geslapen. Pa vd Meijden had griep en dan maken we ons toch een beetje zorgen. Na een klein ontbijtje stappen we met 11 personen in de bus naar Tamatave: Schotland, Canada, Duitsland, Engeland, Nederland, Amerika. Alles lijkt vertegenwoordigd.
De reis naar Tamatave gaat gelukkig zeer voorspoedig. Het land is zo mooi. Het lijkt wel een 8 uur durende documentaire/film. Heel veel groen, palmen, bananenbomen, tropische planten, rijstvelden, kleine dorpjes met alleen houten hutjes, met bananen bladeren als dak. Het is echt "impressive". We spreken de hele dag Engels (en Frans ;-) ) en dat gaat best wel snel. Na 1x gestopt te zijn voor een foto-moment en 1x voor de lunch zijn we laat in de middag aangekomen aan boord. Zeer hartelijk welkom geheten bij de receptie. Diegenen die al eerder geweest zijn worden hartelijk door Mercy Ships collega's ontvangen. Na enkele officiële woorden en het invullen van formulieren (dat moeten we nog vaker doen :-) )worden we bij onze hut gebracht: Stupendous! Het engelse woord voor werkelijk fantastisch.
Eigen douche en toilet, groot 2-persoonsbed en 2 aparte kasten, een bureau en veel ruimte. We voelen ons een beetje beschaamd als we horen van de 4 en 6-persoons hutjes van onze "bus-family" vrienden.
Veel meer als wij ooit verwacht hadden. Het voelt een beetje vreemd. Is het nu vakantie of is het werk:) Zondagavond is er na de bijeenkomst een avond voor de Dutchies. Wij drinken koffie met elkaar en wij horen de enthousiaste verhalen van anderen die er al even zijn. Leuk om iedereen te ontmoeten. Er zijn op dit moment veel Nederlanders aan boord. Wel ca. 50.
Maandag staat nog in het teken van oriëntatie en kennismaking. Op maandagmorgen begint iedereen om 7.45 in de international lounge. Daar worden wij bijgepraat over veiligheid en nieuws. Gelukkig is het orkaanlevel weer gedaald tot 1. Vorige week was er een orkaanwaarschuwing van het hoogste level. Er wordt geklapt voor de nieuwelingen en degene die het schip deze week verlaten. We voelen ons erg welkom.
Dinsdag start Jeanette echt met werken in de out-patiënt tent. Er staat beneden op de kade een grote oude loods, daarin zijn wachtruimtes gemaakt en 3 tenten neergezet. 1 voor de opnames, 1 voor de revalidatie en 1 voor de screening en poliklinische zorg. In de laatste werkt Jeanette ik. Alle patiënten die ontslagen worden vanuit de kliniek gaan naar het Hope-Center. Dat is een gebouw in de stad waar ca 240 bedden staan. Daar verblijven alle patiënten die wachten op herstel of volgende hersteloperaties. In de tussentijd komen zij 2 a 3 x per week naar onze tent. Het zijn het meest kinderen met heel veel verschillende wonden. Opvallend hoe opgewekt zij blijven onder deze omstandigheden. Zij moeten vaak lang wachten en de verbandwisselingen doen vaak pijn. Maar de mensen zijn heel vriendelijk en opgewekt. Zij zijn zo blij dat er hulp voor ze is.
Het weer was vandaag weer mooi. Het heeft alle dagen al geregend en niet zomaar een beetje. Het hoost echt heel erg dan. Gelukkig zitten wij droog in de tent. Maar er zijn daardoor veel overstromingen en dat betekent dat sommige patiënten niet naar huis kunnen door de overstromingen.
Jan is ingedeeld bij de deckhands, maar vanwege zijn achtergrond springt hij bij met projecten van de Engineering. Weer leidingschema's maken en door de machinekamer heen. Voelt weer als vroeger.
Vandaag was er een voetbalwedstrijd tussen de deckhands en de engineering in de stad. Jan is geweest, Jeanette was niet op tijd klaar. Jeanette heeft wel lekker even in het zonnetje gezeten na haar werk. Je komt bijna niet buiten en dat mis t ze wel. Zoals jullie lezen komen er veel indrukken op ons af. We kunnen lang niet alles vertellen, er zijn veel indrukken en verhalen die we nog even voor ons zelf houden, maar we hopen jullie een glimp te geven van wat wij meemaken. Denk aan ons, aan de medewerkers van Mercy Ships en vooral aan al diegenen die we hier mogen helpen.
-
17 Februari 2016 - 20:27
Mariska :
Heel gaaf verhaal! Enorm trots op jullie! Liefs -
17 Februari 2016 - 20:53
Jacqueline Vd S:
Heey
Heerlijk een eigen douche !! Heb je al weken niet gehad dus dat is erg fijn :)
Indrukwekkend wat jullie allemaal meemaken.
Nu gaat het echte werk beginnen. Heel veel succes....
kijk uit naar jullie volgende verhaal. Dikke knuffel voor jullie xx -
17 Februari 2016 - 21:14
Corine:
Hoi Jan en Jeanette,
Weer een mooi verslag.
Leuk hoor dat we steeds worden bijgepraat.
Ik kijk uit naar jullie volgende mail.
XxCorine. -
17 Februari 2016 - 21:26
Annemiek:
Wat een leuk verslag hebben jullie weer geschreven zeg. Fijn dat jullie zo'n mooie plek hebben om te verblijven en dat jullie je soms ook misschien een beetje terug kunnen trekken van alle drukte en happening die jullie de gehele dag door meemaken. Hier in huis is het behoorlijk stil zonder jullie. Extra gezellig dat opa er een paar daagjes is, hij kletst genoeg. Hij heeft jullie verslag ook gelezen en vind het ook heel gaaf! Bijzonder wat jullie doen hoor pap en mam. Ben super trots op jullie! Heel veel succes met alles en bovenal, vergeet niet te genieten!! Dikke kus -
17 Februari 2016 - 21:41
Eugène En Ingrid:
Hoi Jan en Jeanette,
Wij maken een (reis) document van jullie aan, zodat we alle verslagen achter- en bij elkaar hebben.
We kunnen het dan makkelijk teruglezen. Eugène en ik hebben net (met leesbrilletjes, zie je het voor je) samen op één stoel voor de PC gezeten om jullie reisverslag te lezen, heel indrukwekkend wat jullie allemaal meemaken. Goed werk! Frank, Mariska en Annemiek, wij zijn ook trots op jullie want het is niet niks om jullie ouders zo lang te moeten missen. We denken aan jullie allemaal.
Veel groeten van ons 4 uit Alkmaar. -
18 Februari 2016 - 05:40
Carrolien:
Hallo Jan en Jeanette, jullie kunnen de verhalen wel bundelen straks. -
18 Februari 2016 - 05:45
Carrolien:
Sorry, er ging iets mis. Komt zeker door de nachtdienst.
Hier komt het vervolg dus :
Super leuk om te lezen! Het is nu al een hele belevenis voor jullie.
Heel veel succes en blijf vooral schrijven.
Dikke kus van Carrolien en André natuurlijk. -
18 Februari 2016 - 07:23
Kees & Nita:
Beste Jan en Jeanette,
Wat fijn dat jullie reis goed is verlopen en wat een indrukken hebben jullie al opgedaan in de afgelopen dagen! Zo zie je maar hoe dankbaar we mogen zijn dat onze wieg in Nederland heeft gestaan, beseffen we natuurlijk lang niet altijd. Wij hebben diep respect voor jullie om zo'n beslissing te nemen en om je bijdrage te leveren aan de armste en meest hulpbehoevende mensen! Er waren overigens wel heel veel inentingen voor nodig :-). Jullie verslagen geven nu al aan in wat voor een paradijs wij leven. Fijn dat de busreis goed is verlopen en jullie veilig zijn aankomen. Het is overigens best lekker als je een fijne slaapkamer en groot bed hebt, na hard werken toch geen luxe lijkt ons. We zijn al weer benieuwd naar jullie volgende reisverslag. Beste groeten van Kees & Nita. -
18 Februari 2016 - 09:25
Inge Agterberg:
Beste Allemaal,
Wat fantastisch om te lezen en horen dat alles goed gaat. Dat zijn zeker heel veel indrukken, dat wordt heel veel opslaan in de bovenkamer en blijft moeilijk om te vertellen als je er niet bij bent, maar als je dit verslag leest, dan krijg je al heel veel voorstelling en indrukken. Heel veel succes en probeer er ook een beetje van te genieten.
Groetjes Inge -
18 Februari 2016 - 11:01
Huib Marchand:
Dag Jan en Jeanet,
Lees jullie inspirerende verslagen.
Goede en moed en vertrouwen wens ik jullie.
Heel veel sterkte.
Hannie en Huib -
18 Februari 2016 - 20:05
Otto En Gijsje:
Hoi Jan en Jeanette,
Heel fijn om jullie verslagen te lezen, kunnen we toch volgen wat jullie doen.
Na thuiskomst kun je toch niet alles meer vertellen en blijven heel goed op de hoogte.
Veel plezier in jullie werk. We denken aan jullie groetjes
Otto en Gijsje -
20 Februari 2016 - 07:02
Hilde:
wat fyn om zo op de hoogte te blijven!
Heel veel succes met alles!
we missen je wel hoor!!
veel liefs!
Hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
